òkò
See also: Appendix:Variations of "oko"
Kashubian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *oko.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwɛ.kwɛ/
- Rhymes: -ɛkwɛ
- Syllabification: ò‧kò
Noun
òkò n (diminutive òczkò, related adjective okòwi)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | òkò | òczë |
| genitive | òka | òczu |
| dative | òkù | òczóm |
| accusative | òkò | òczë |
| instrumental | òkã | òczama |
| locative | òkù | òczach |
| vocative | òkò | òczë |
Derived terms
noun
- òcznik
Further reading
- Stefan Ramułt (1893) “wœkœ”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 225
- Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “oko”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[1], volume 2, page 291
- “òkò”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022