òmen

See also: omen, Omen, and ōmen

Emilian

FWOTD – 6 April 2013

Alternative forms

Etymology

From Latin hominem, accusative of homō (“man”), from Proto-Indo-European *dʰǵʰm̥mō (“earthling”).

Pronunciation

  • (Bologna) IPA(key): /ˈɔːmeŋ/, [ˈɔ̈ɔ̯meɰ̃]
  • Hyphenation: ò‧men

Noun

òmen m

  1. (Bologna) man (adult male human)

Derived terms

  • cl òmen
  • dali aziån as cgnóss i òmen
  • prémm òmm
  • quand l òmen fà la tèra, la dòna fvänta bèla
  • umarén, umarcén, umarèl, umarciôl (diminutives)
  • un âlber sänza fói l é un ruvrån, un òmen sänza dòna l é un quajån
  • òmen alżîr
  • òmen ch’ṡbadâcia, dòna zairca
  • òmen d cunsénzia
  • òmen da banc
  • òmen da bòsc e da rivîra
  • òmen da pôc
  • òmen ed panna
  • òmen maridè, uṡèl in ghèbia
  • òmen salvâdg

References

  • “òmen” in Luigi Lepri, Daniele Vitali, Dizionario Bolognese-Italiano Italiano-Bolognese, Edizioni Pendragon, 2nd edition, 2009, page 201.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.