ógna

See also: ogna and ögna

Icelandic

From ógn +‎ -a.

ógna (weak verb, third-person singular past indicative ógnaði, supine ógnað)

*ógna* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að ógna
supine sagnbót		ógnað
present participle lýsingarháttur nútíðar		ógnandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	ógna	ógnaði	ógni	ógnaði
	þú	ógnar	ógnaðir	ógnir	ógnaðir
	hann, hún, það	ógnar	ógnaði	ógni	ógnaði
plural	við	ógnum	ógnuðum	ógnum	ógnuðum
	þið	ógnið	ógnuðuð	ógnið	ógnuðuð
	þeir, þær, þau	ógna	ógnuðu	ógni	ógnuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	ógna (þú), ógnaðu
plural	þið	ógnið (þið), ógniði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.