ödebygd

Swedish

Etymology

öde +‎ bygd

Noun

ödebygd c

  1. a depopulated (deserted) area.

Declension

Declension of ödebygd
nominative genitive
singular indefinite ödebygd ödebygds
definite ödebygden ödebygdens
plural indefinite ödebygder ödebygders
definite ödebygderna ödebygdernas