öppettid

Swedish

Etymology

Compound of öppet +‎ tid. First attested in 1958.

Noun

öppettid c

  1. opening hours

Declension

Declension of öppettid
nominative genitive
singular indefinite öppettid öppettids
definite öppettiden öppettidens
plural indefinite öppettider öppettiders
definite öppettiderna öppettidernas

Further reading