örömük
Hungarian
Etymology
öröm + -ük (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈørømyk]
- Hyphenation: örö‧mük
Noun
örömük
- third-person plural single-possession possessive of öröm
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | örömük | — |
| accusative | örömüket | — |
| dative | örömüknek | — |
| instrumental | örömükkel | — |
| causal-final | örömükért | — |
| translative | örömükké | — |
| terminative | örömükig | — |
| essive-formal | örömükként | — |
| essive-modal | örömükül | — |
| inessive | örömükben | — |
| superessive | örömükön | — |
| adessive | örömüknél | — |
| illative | örömükbe | — |
| sublative | örömükre | — |
| allative | örömükhöz | — |
| elative | örömükből | — |
| delative | örömükről | — |
| ablative | örömüktől | — |
| non-attributive possessive – singular |
örömüké | — |
| non-attributive possessive – plural |
örömükéi | — |