Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اورگو. Equivalent to ör- (“to knit, to braid”) + -gü
Pronunciation
- IPA(key): /œɾˈɟʏ/, [ø̞ɾ̞ˈɟʏ]
- Rhymes: -ʏ
- Hyphenation: ör‧gü
Adjective
örgü
- woven, knitten
- Synonym: örme
Noun
örgü (definite accusative örgüyü, plural örgüler)
- act of knitting, braiding or weaving
- something knitten, woven or braided
- a knot formed while weaving a garment
- hair braid
- web
- Synonym: ağ
- (figurative) building
- Synonyms: yapı, bina
- (figurative)flux of events made out of any action or event
- (theater, film, literature) plot
- (anatomy) a formation created by veins tangling with each other
Declension
Declension of örgü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
örgü
|
örgüler
|
| definite accusative
|
örgüyü
|
örgüleri
|
| dative
|
örgüye
|
örgülere
|
| locative
|
örgüde
|
örgülerde
|
| ablative
|
örgüden
|
örgülerden
|
| genitive
|
örgünün
|
örgülerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
örgüm
|
örgülerim
|
| 2nd singular
|
örgün
|
örgülerin
|
| 3rd singular
|
örgüsü
|
örgüleri
|
| 1st plural
|
örgümüz
|
örgülerimiz
|
| 2nd plural
|
örgünüz
|
örgüleriniz
|
| 3rd plural
|
örgüleri
|
örgüleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
örgümü
|
örgülerimi
|
| 2nd singular
|
örgünü
|
örgülerini
|
| 3rd singular
|
örgüsünü
|
örgülerini
|
| 1st plural
|
örgümüzü
|
örgülerimizi
|
| 2nd plural
|
örgünüzü
|
örgülerinizi
|
| 3rd plural
|
örgülerini
|
örgülerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
örgüme
|
örgülerime
|
| 2nd singular
|
örgüne
|
örgülerine
|
| 3rd singular
|
örgüsüne
|
örgülerine
|
| 1st plural
|
örgümüze
|
örgülerimize
|
| 2nd plural
|
örgünüze
|
örgülerinize
|
| 3rd plural
|
örgülerine
|
örgülerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
örgümde
|
örgülerimde
|
| 2nd singular
|
örgünde
|
örgülerinde
|
| 3rd singular
|
örgüsünde
|
örgülerinde
|
| 1st plural
|
örgümüzde
|
örgülerimizde
|
| 2nd plural
|
örgünüzde
|
örgülerinizde
|
| 3rd plural
|
örgülerinde
|
örgülerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
örgümden
|
örgülerimden
|
| 2nd singular
|
örgünden
|
örgülerinden
|
| 3rd singular
|
örgüsünden
|
örgülerinden
|
| 1st plural
|
örgümüzden
|
örgülerimizden
|
| 2nd plural
|
örgünüzden
|
örgülerinizden
|
| 3rd plural
|
örgülerinden
|
örgülerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
örgümün
|
örgülerimin
|
| 2nd singular
|
örgünün
|
örgülerinin
|
| 3rd singular
|
örgüsünün
|
örgülerinin
|
| 1st plural
|
örgümüzün
|
örgülerimizin
|
| 2nd plural
|
örgünüzün
|
örgülerinizin
|
| 3rd plural
|
örgülerinin
|
örgülerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
örgüyüm
|
örgülerim
|
| 2nd singular
|
örgüsün
|
örgülersin
|
| 3rd singular
|
örgü örgüdür
|
örgüler örgülerdir
|
| 1st plural
|
örgüyüz
|
örgüleriz
|
| 2nd plural
|
örgüsünüz
|
örgülersiniz
|
| 3rd plural
|
örgüler
|
örgülerdir
|
|
References