örlög

See also: Orlog

Icelandic

Etymology

From Old Norse ørlǫg, from Proto-Germanic *uzlagą.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœr.lœːɣ/

Noun

örlög n pl (plural only, genitive plural örlaga)

  1. destiny
    Synonym: (archaic) sköp

Declension

Declension of örlög (pl-only neuter)
plural
indefinite definite
nominative örlög örlögin
accusative örlög örlögin
dative örlögum örlögunum
genitive örlaga örlaganna