Turkish
Etymology
By surface analysis, övün- (“to brag”) + -tü
Pronunciation
- IPA(key): /ø.vynˈty/
- Hyphenation: ö‧vün‧tü
Noun
övüntü (definite accusative övüntüyü, plural övüntüler)
- pride (something that one can pride themselves with)
Declension
Declension of övüntü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
övüntü
|
övüntüler
|
| definite accusative
|
övüntüyü
|
övüntüleri
|
| dative
|
övüntüye
|
övüntülere
|
| locative
|
övüntüde
|
övüntülerde
|
| ablative
|
övüntüden
|
övüntülerden
|
| genitive
|
övüntünün
|
övüntülerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övüntüm
|
övüntülerim
|
| 2nd singular
|
övüntün
|
övüntülerin
|
| 3rd singular
|
övüntüsü
|
övüntüleri
|
| 1st plural
|
övüntümüz
|
övüntülerimiz
|
| 2nd plural
|
övüntünüz
|
övüntüleriniz
|
| 3rd plural
|
övüntüleri
|
övüntüleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övüntümü
|
övüntülerimi
|
| 2nd singular
|
övüntünü
|
övüntülerini
|
| 3rd singular
|
övüntüsünü
|
övüntülerini
|
| 1st plural
|
övüntümüzü
|
övüntülerimizi
|
| 2nd plural
|
övüntünüzü
|
övüntülerinizi
|
| 3rd plural
|
övüntülerini
|
övüntülerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övüntüme
|
övüntülerime
|
| 2nd singular
|
övüntüne
|
övüntülerine
|
| 3rd singular
|
övüntüsüne
|
övüntülerine
|
| 1st plural
|
övüntümüze
|
övüntülerimize
|
| 2nd plural
|
övüntünüze
|
övüntülerinize
|
| 3rd plural
|
övüntülerine
|
övüntülerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övüntümde
|
övüntülerimde
|
| 2nd singular
|
övüntünde
|
övüntülerinde
|
| 3rd singular
|
övüntüsünde
|
övüntülerinde
|
| 1st plural
|
övüntümüzde
|
övüntülerimizde
|
| 2nd plural
|
övüntünüzde
|
övüntülerinizde
|
| 3rd plural
|
övüntülerinde
|
övüntülerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övüntümden
|
övüntülerimden
|
| 2nd singular
|
övüntünden
|
övüntülerinden
|
| 3rd singular
|
övüntüsünden
|
övüntülerinden
|
| 1st plural
|
övüntümüzden
|
övüntülerimizden
|
| 2nd plural
|
övüntünüzden
|
övüntülerinizden
|
| 3rd plural
|
övüntülerinden
|
övüntülerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övüntümün
|
övüntülerimin
|
| 2nd singular
|
övüntünün
|
övüntülerinin
|
| 3rd singular
|
övüntüsünün
|
övüntülerinin
|
| 1st plural
|
övüntümüzün
|
övüntülerimizin
|
| 2nd plural
|
övüntünüzün
|
övüntülerinizin
|
| 3rd plural
|
övüntülerinin
|
övüntülerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övüntüyüm
|
övüntülerim
|
| 2nd singular
|
övüntüsün
|
övüntülersin
|
| 3rd singular
|
övüntü
övüntüdür
|
övüntüler
övüntülerdir
|
| 1st plural
|
övüntüyüz
|
övüntüleriz
|
| 2nd plural
|
övüntüsünüz
|
övüntülersiniz
|
| 3rd plural
|
övüntüler
|
övüntülerdir
|
|
Further reading
- “övüntü”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu