Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish [Term?]. Equivalent to öyken (“a lung disease seen in animals”) + -ce.
Pronunciation
- IPA(key): [œjˈcæn.d͡ʒe]
- Hyphenation: öy‧ken‧ce
Noun
öykence (definite accusative öykenceyi, plural öykenceler)
- (dialect) pneumonia
Declension
Declension of öykence
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
öykence
|
öykenceler
|
| definite accusative
|
öykenceyi
|
öykenceleri
|
| dative
|
öykenceye
|
öykencelere
|
| locative
|
öykencede
|
öykencelerde
|
| ablative
|
öykenceden
|
öykencelerden
|
| genitive
|
öykencenin
|
öykencelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öykencem
|
öykencelerim
|
| 2nd singular
|
öykencen
|
öykencelerin
|
| 3rd singular
|
öykencesi
|
öykenceleri
|
| 1st plural
|
öykencemiz
|
öykencelerimiz
|
| 2nd plural
|
öykenceniz
|
öykenceleriniz
|
| 3rd plural
|
öykenceleri
|
öykenceleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öykencemi
|
öykencelerimi
|
| 2nd singular
|
öykenceni
|
öykencelerini
|
| 3rd singular
|
öykencesini
|
öykencelerini
|
| 1st plural
|
öykencemizi
|
öykencelerimizi
|
| 2nd plural
|
öykencenizi
|
öykencelerinizi
|
| 3rd plural
|
öykencelerini
|
öykencelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öykenceme
|
öykencelerime
|
| 2nd singular
|
öykencene
|
öykencelerine
|
| 3rd singular
|
öykencesine
|
öykencelerine
|
| 1st plural
|
öykencemize
|
öykencelerimize
|
| 2nd plural
|
öykencenize
|
öykencelerinize
|
| 3rd plural
|
öykencelerine
|
öykencelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öykencemde
|
öykencelerimde
|
| 2nd singular
|
öykencende
|
öykencelerinde
|
| 3rd singular
|
öykencesinde
|
öykencelerinde
|
| 1st plural
|
öykencemizde
|
öykencelerimizde
|
| 2nd plural
|
öykencenizde
|
öykencelerinizde
|
| 3rd plural
|
öykencelerinde
|
öykencelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öykencemden
|
öykencelerimden
|
| 2nd singular
|
öykencenden
|
öykencelerinden
|
| 3rd singular
|
öykencesinden
|
öykencelerinden
|
| 1st plural
|
öykencemizden
|
öykencelerimizden
|
| 2nd plural
|
öykencenizden
|
öykencelerinizden
|
| 3rd plural
|
öykencelerinden
|
öykencelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öykencemin
|
öykencelerimin
|
| 2nd singular
|
öykencenin
|
öykencelerinin
|
| 3rd singular
|
öykencesinin
|
öykencelerinin
|
| 1st plural
|
öykencemizin
|
öykencelerimizin
|
| 2nd plural
|
öykencenizin
|
öykencelerinizin
|
| 3rd plural
|
öykencelerinin
|
öykencelerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öykenceyim
|
öykencelerim
|
| 2nd singular
|
öykencesin
|
öykencelersin
|
| 3rd singular
|
öykence
öykencedir
|
öykenceler
öykencelerdir
|
| 1st plural
|
öykenceyiz
|
öykenceleriz
|
| 2nd plural
|
öykencesiniz
|
öykencelersiniz
|
| 3rd plural
|
öykenceler
|
öykencelerdir
|
|
See also
Further reading