özellik
Turkish
Etymology
From özel (“special, particular”) + -lik (“-ness”).
Pronunciation
- IPA(key): /ø.zæˈlːic/
Noun
özellik (definite accusative özelliği, plural özellikler)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | özellik | özellikler |
definite accusative | özelliği | özellikleri |
dative | özelliğe | özelliklere |
locative | özellikte | özelliklerde |
ablative | özellikten | özelliklerden |
genitive | özelliğin | özelliklerin |
Derived terms
Descendants
- → Azerbaijani: özəllik