özellik

Turkish

Etymology

From özel (special, particular) +‎ -lik (-ness).

Pronunciation

  • IPA(key): /ø.zæˈlːic/

Noun

özellik (definite accusative özelliği, plural özellikler)

  1. specialness, exceptionality
  2. peculiarity, characteristic property
  3. an exceptional circumstance

Declension

Declension of özellik
singular plural
nominative özellik özellikler
definite accusative özelliği özellikleri
dative özelliğe özelliklere
locative özellikte özelliklerde
ablative özellikten özelliklerden
genitive özelliğin özelliklerin

Derived terms

Descendants

  • Azerbaijani: özəllik