özgür

See also: Özgür

Turkish

Etymology

Coined by Turkish writer, poet and literary critic Nurullah Ataç, perhaps first in the form *özügür.^[1] From the combination of öz (self) and gür, the second part possibly influenced by Arabic حُرّ (ḥurr, “free, unimpeded”).^[2]

Pronunciation

IPA^(key): /œzɟyɾ/, [ø̞z̟ˈɟyɾ̞̊]
Audio: (file)

Adjective

özgür

free, unobstructed
Synonyms: hür, azat, erkin

Antonyms: bağımlı, köle, tutuklu

Declension

Predicative forms of **özgür**
present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	özgürüm	özgür müyüm?
sen (you are)	özgürsün	özgür müsün?
o (he/she/it is)	özgür / özgürdür	özgür mü?
biz (we are)	özgürüz	özgür müyüz?
siz (you are)	özgürsünüz	özgür müsünüz?
onlar (they are)	özgür(ler)	özgür(ler) mi?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	özgürdüm	özgür müydüm?
sen (you were)	özgürdün	özgür müydün?
o (he/she/it was)	özgürdü	özgür müydü?
biz (we were)	özgürdük	özgür müydük?
siz (you were)	özgürdünüz	özgür müydünüz?
onlar (they were)	özgürdüler	özgür müydüler?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	özgürmüşüm	özgür müymüşüm?
sen (you were)	özgürmüşsün	özgür müymüşsün?
o (he/she/it was)	özgürmüş	özgür müymüş?
biz (we were)	özgürmüşüz	özgür müymüşüz?
siz (you were)	özgürmüşsünüz	özgür müymüşsünüz?
onlar (they were)	özgürmüşler	özgür müymüşler?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	özgürsem	özgür müysem?
sen (if you)	özgürsen	özgür müysen?
o (if he/she/it)	özgürse	özgür müyse?
biz (if we)	özgürsek	özgür müysek?
siz (if you)	özgürseniz	özgür müyseniz?
onlar (if they)	özgürseler	özgür müyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

özgürlük
özgürlükçü
özgürlükçülük
özgürleşmek

References

^ Lewis, Geoffrey (1999) The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success, Oxford, New York: Oxford University Press, page 120
^ Nişanyan, Sevan (2002–) “özgür”, in Nişanyan Sözlük