úraigh

See also: uraigh

Irish

Etymology 1

úr (“fresh; new; moist”) +‎ -igh

Verb

úraigh (present analytic úraíonn, future analytic úróidh, verbal noun úrú, past participle úraithe)

(transitive) to freshen
(transitive, of cloth) to scour, cleanse
(intransitive) to become moist, damp

Conjugation

conjugation of úraigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	úrú
past participle	úraithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	úraím	úraíonn tú; úraír^†	úraíonn sé, sí	úraímid; úraíonn muid	úraíonn sibh	úraíonn siad; úraíd^†	a úraíonn; a úraíos / a n-úraíonn*	úraítear
past	d'úraigh mé; d'úraíos / úraigh mé‡; úraíos‡	d'úraigh tú; d'úraís / úraigh tú‡; úraís‡	d'úraigh sé, sí / úraigh sé, sí‡	d'úraíomar; d'úraigh muid / úraíomar‡; úraigh muid‡	d'úraigh sibh; d'úraíobhair / úraigh sibh‡; úraíobhair‡	d'úraigh siad; d'úraíodar / úraigh siad‡; úraíodar‡	a d'úraigh / ar úraigh*	úraíodh; húraíodh^†
past habitual	d'úraínn / úraínn‡; n-úraínn‡‡	d'úraíteá / úraíteá‡; n-úraíteá‡‡	d'úraíodh sé, sí / úraíodh sé, sí‡; n-úraíodh sé, sí‡‡	d'úraímis; d'úraíodh muid / úraímis‡; úraíodh muid‡; n-úraímis‡‡; n-úraíodh muid‡‡	d'úraíodh sibh / úraíodh sibh‡; n-úraíodh sibh‡‡	d'úraídís; d'úraíodh siad / úraídís; úraíodh siad‡; n-úraídís‡‡; n-úraíodh siad‡‡	a d'úraíodh / a n-úraíodh*	d'úraítí / úraítí‡; n-úraítí‡‡
future	úróidh mé; úród; úróchaidh mé^†	úróidh tú; úróir^†; úróchaidh tú^†	úróidh sé, sí; úróchaidh sé, sí^†	úróimid; úróidh muid; úróchaimid^†; úróchaidh muid^†	úróidh sibh; úróchaidh sibh^†	úróidh siad; úróid^†; úróchaidh siad^†	a úróidh; a úrós; a úróchaidh^†; a úróchas^† / a n-úróidh; a n-úróchaidh^†	úrófar; úróchar^†
conditional	d'úróinn; d'úróchainn^† / úróinn‡; úróchainn^†‡; n-úróinn‡‡; n-úróchainn^†‡‡	d'úrófá; d'úróchthá^† / úrófá‡; úróchthá^†‡; n-úrófá‡‡; n-úróchthá^†‡‡	d'úródh sé, sí; d'úróchadh sé, sí^† / úródh sé, sí‡; úróchadh sé, sí^†‡; n-úródh sé, sí‡‡; n-úróchadh sé, sí^†‡‡	d'úróimis; d'úródh muid; d'úróchaimis^†; d'úróchadh muid^† / úróimis‡; úródh muid‡; úróchaimis^†‡; úróchadh muid^†‡; n-úróimis‡‡; n-úródh muid‡‡; n-úróchaimis^†‡‡; n-úróchadh muid^†‡‡	d'úródh sibh; d'úróchadh sibh^† / úródh sibh‡; úróchadh sibh^†‡; n-úródh sibh‡‡; n-úróchadh sibh^†‡‡	d'úróidís; d'úródh siad; d'úróchadh siad^† / úróidís‡; úródh siad‡; úróchadh siad^†‡; n-úróidís‡‡; n-úródh siad‡‡; n-úróchadh siad^†‡‡	a d'úródh; a d'úróchadh^† / a n-úródh; a n-úróchadh^†	d'úrófaí; d'úróchthaí^† / úrófaí‡; úróchthaí^†‡; n-úrófaí‡‡; n-úróchthaí^†‡‡
subjunctive
present	go n-úraí mé; go n-úraíod^†	go n-úraí tú; go n-úraír^†	go n-úraí sé, sí	go n-úraímid; go n-úraí muid	go n-úraí sibh	go n-úraí siad; go n-úraíd^†	—	go n-úraítear
past	dá n-úraínn	dá n-úraíteá	dá n-úraíodh sé, sí	dá n-úraímis; dá n-úraíodh muid	dá n-úraíodh sibh	dá n-úraídís; dá n-úraíodh siad	—	dá n-úraítí
imperative
–	úraím	úraigh	úraíodh sé, sí	úraímis	úraígí; úraídh^†	úraídís	—	úraítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Etymology 2

Noun

úraigh m sg

vocative/genitive singular of úrach (“green timber”)

Etymology 3

Adjective

úraigh sg

inflection of úrach (“earthy”):
1. vocative/genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Etymology 4

Adjective

úraigh sg

inflection of úrach (“uric”):
1. vocative/genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Mutated forms of *úraigh*
radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
úraigh	n-úraigh	húraigh	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Irish

Etymology 1

Verb

Conjugation

Etymology 2

Noun

Etymology 3

Adjective

Etymology 4

Adjective

Mutation

Further reading