útkoma
See also: úrkoma
Icelandic
Noun
útkoma f (genitive singular útkomu, nominative plural útkomur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | útkoma | útkoman | útkomur | útkomurnar |
| accusative | útkomu | útkomuna | útkomur | útkomurnar |
| dative | útkomu | útkomunni | útkomum | útkomunum |
| genitive | útkomu | útkomunnar | útkoma, útkomna | útkomanna, útkomnanna |
Derived terms
- hlutútkoma (“partial result”)