ünik

See also: unik, únik, and Unik

Turkish

Etymology

Borrowed from French unique, from Latin ūnicus.

Pronunciation

  • IPA(key): /y.nic/

Adjective

ünik

  1. unique

Declension

Predicative forms of ünik
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) üniğim ünik miyim?
sen (you are) üniksin ünik misin?
o (he/she/it is) ünik / üniktir ünik mi?
biz (we are) üniğiz ünik miyiz?
siz (you are) üniksiniz ünik misiniz?
onlar (they are) ünik(ler) ünik(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) üniktim ünik miydim?
sen (you were) üniktin ünik miydin?
o (he/she/it was) ünikti ünik miydi?
biz (we were) üniktik ünik miydik?
siz (you were) üniktiniz ünik miydiniz?
onlar (they were) üniktiler ünik miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) ünikmişim ünik miymişim?
sen (you were) ünikmişsin ünik miymişsin?
o (he/she/it was) ünikmiş ünik miymiş?
biz (we were) ünikmişiz ünik miymişiz?
siz (you were) ünikmişsiniz ünik miymişsiniz?
onlar (they were) ünikmişler ünik miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) üniksem ünik miysem?
sen (if you) üniksen ünik miysen?
o (if he/she/it) ünikse ünik miyse?
biz (if we) üniksek ünik miysek?
siz (if you) ünikseniz ünik miyseniz?
onlar (if they) ünikseler ünik miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.