ünnep
Hungarian
Etymology
From the obsolete igy (“holy”) + nap (“day”). Originally meant "holy day", compare English holiday.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈynːɛp]
- Hyphenation: ün‧nep
Noun
ünnep (plural ünnepek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ünnep | ünnepek |
| accusative | ünnepet | ünnepeket |
| dative | ünnepnek | ünnepeknek |
| instrumental | ünneppel | ünnepekkel |
| causal-final | ünnepért | ünnepekért |
| translative | ünneppé | ünnepekké |
| terminative | ünnepig | ünnepekig |
| essive-formal | ünnepként | ünnepekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | ünnepben | ünnepekben |
| superessive | ünnepen | ünnepeken |
| adessive | ünnepnél | ünnepeknél |
| illative | ünnepbe | ünnepekbe |
| sublative | ünnepre | ünnepekre |
| allative | ünnephez | ünnepekhez |
| elative | ünnepből | ünnepekből |
| delative | ünnepről | ünnepekről |
| ablative | ünneptől | ünnepektől |
| non-attributive possessive – singular |
ünnepé | ünnepeké |
| non-attributive possessive – plural |
ünnepéi | ünnepekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | ünnepem | ünnepeim |
| 2nd person sing. | ünneped | ünnepeid |
| 3rd person sing. | ünnepe | ünnepei |
| 1st person plural | ünnepünk | ünnepeink |
| 2nd person plural | ünnepetek | ünnepeitek |
| 3rd person plural | ünnepük | ünnepeik |
Derived terms
Compound words
Further reading
- ünnep in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.