üretken

Turkish

Etymology

From üret- (to produce) +‎ -ken.

Pronunciation

  • Hyphenation: ü‧ret‧ken

Adjective

üretken

  1. Productive

Declension

Predicative forms of üretken
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) üretkenim üretken miyim?
sen (you are) üretkensin üretken misin?
o (he/she/it is) üretken / üretkendir üretken mi?
biz (we are) üretkeniz üretken miyiz?
siz (you are) üretkensiniz üretken misiniz?
onlar (they are) üretken(ler) üretken(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) üretkendim üretken miydim?
sen (you were) üretkendin üretken miydin?
o (he/she/it was) üretkendi üretken miydi?
biz (we were) üretkendik üretken miydik?
siz (you were) üretkendiniz üretken miydiniz?
onlar (they were) üretkendiler üretken miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) üretkenmişim üretken miymişim?
sen (you were) üretkenmişsin üretken miymişsin?
o (he/she/it was) üretkenmiş üretken miymiş?
biz (we were) üretkenmişiz üretken miymişiz?
siz (you were) üretkenmişsiniz üretken miymişsiniz?
onlar (they were) üretkenmişler üretken miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) üretkensem üretken miysem?
sen (if you) üretkensen üretken miysen?
o (if he/she/it) üretkense üretken miyse?
biz (if we) üretkensek üretken miysek?
siz (if you) üretkenseniz üretken miyseniz?
onlar (if they) üretkenseler üretken miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Further reading

  • üretken”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu