Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اوزومجی (üzümcü, “grower or seller of grapes”), equivalent to üzüm (“grape”) + -cü.
Noun
üzümcü (definite accusative üzümcüyü, plural üzümcüler)
- Grower or seller of grapes.
Declension
Declension of üzümcü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
üzümcü
|
üzümcüler
|
| definite accusative
|
üzümcüyü
|
üzümcüleri
|
| dative
|
üzümcüye
|
üzümcülere
|
| locative
|
üzümcüde
|
üzümcülerde
|
| ablative
|
üzümcüden
|
üzümcülerden
|
| genitive
|
üzümcünün
|
üzümcülerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzümcüm
|
üzümcülerim
|
| 2nd singular
|
üzümcün
|
üzümcülerin
|
| 3rd singular
|
üzümcüsü
|
üzümcüleri
|
| 1st plural
|
üzümcümüz
|
üzümcülerimiz
|
| 2nd plural
|
üzümcünüz
|
üzümcüleriniz
|
| 3rd plural
|
üzümcüleri
|
üzümcüleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzümcümü
|
üzümcülerimi
|
| 2nd singular
|
üzümcünü
|
üzümcülerini
|
| 3rd singular
|
üzümcüsünü
|
üzümcülerini
|
| 1st plural
|
üzümcümüzü
|
üzümcülerimizi
|
| 2nd plural
|
üzümcünüzü
|
üzümcülerinizi
|
| 3rd plural
|
üzümcülerini
|
üzümcülerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzümcüme
|
üzümcülerime
|
| 2nd singular
|
üzümcüne
|
üzümcülerine
|
| 3rd singular
|
üzümcüsüne
|
üzümcülerine
|
| 1st plural
|
üzümcümüze
|
üzümcülerimize
|
| 2nd plural
|
üzümcünüze
|
üzümcülerinize
|
| 3rd plural
|
üzümcülerine
|
üzümcülerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzümcümde
|
üzümcülerimde
|
| 2nd singular
|
üzümcünde
|
üzümcülerinde
|
| 3rd singular
|
üzümcüsünde
|
üzümcülerinde
|
| 1st plural
|
üzümcümüzde
|
üzümcülerimizde
|
| 2nd plural
|
üzümcünüzde
|
üzümcülerinizde
|
| 3rd plural
|
üzümcülerinde
|
üzümcülerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzümcümden
|
üzümcülerimden
|
| 2nd singular
|
üzümcünden
|
üzümcülerinden
|
| 3rd singular
|
üzümcüsünden
|
üzümcülerinden
|
| 1st plural
|
üzümcümüzden
|
üzümcülerimizden
|
| 2nd plural
|
üzümcünüzden
|
üzümcülerinizden
|
| 3rd plural
|
üzümcülerinden
|
üzümcülerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzümcümün
|
üzümcülerimin
|
| 2nd singular
|
üzümcünün
|
üzümcülerinin
|
| 3rd singular
|
üzümcüsünün
|
üzümcülerinin
|
| 1st plural
|
üzümcümüzün
|
üzümcülerimizin
|
| 2nd plural
|
üzümcünüzün
|
üzümcülerinizin
|
| 3rd plural
|
üzümcülerinin
|
üzümcülerinin
|
|
Derived terms
Further reading