üzümcülük

Turkish

Etymology

From üzümcü +‎ -lük.

Noun

üzümcülük (definite accusative üzümcülüğü, plural üzümcülüklar)

  1. growing or selling grapes

Declension

Declension of üzümcülük
singular plural
nominative üzümcülük üzümcülükler
definite accusative üzümcülüğü üzümcülükleri
dative üzümcülüğe üzümcülüklere
locative üzümcülükte üzümcülüklerde
ablative üzümcülükten üzümcülüklerden
genitive üzümcülüğün üzümcülüklerin