Azerbaijani
Etymology
From üz- (“to torment, to rack”) + -üntü.
Pronunciation
Noun
üzüntü (definite accusative üzüntünü, plural üzüntülər)
- strong feelings of distress caused by sorrow, worry, anxiety etc.
- physical exhaustion
Declension
Declension of üzüntü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
| üzüntü | üzüntülər |
| definite accusative
| üzüntünü | üzüntüləri |
| dative
| üzüntüyə | üzüntülərə |
| locative
| üzüntüdə | üzüntülərdə |
| ablative
| üzüntüdən | üzüntülərdən |
| definite genitive
| üzüntünün | üzüntülərin |
Possessive forms of üzüntü
|
|
nominative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
üzüntüm
|
üzüntülərim
|
| sənin (“your”)
|
üzüntün
|
üzüntülərin
|
| onun (“his/her/its”)
|
üzüntüsü
|
üzüntüləri
|
| bizim (“our”)
|
üzüntümüz
|
üzüntülərimiz
|
| sizin (“your”)
|
üzüntünüz
|
üzüntüləriniz
|
| onların (“their”)
|
üzüntüsü or üzüntüləri
|
üzüntüləri
|
|
|
|
|
accusative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
üzüntümü
|
üzüntülərimi
|
| sənin (“your”)
|
üzüntünü
|
üzüntülərini
|
| onun (“his/her/its”)
|
üzüntüsünü
|
üzüntülərini
|
| bizim (“our”)
|
üzüntümüzü
|
üzüntülərimizi
|
| sizin (“your”)
|
üzüntünüzü
|
üzüntülərinizi
|
| onların (“their”)
|
üzüntüsünü or üzüntülərini
|
üzüntülərini
|
|
|
|
|
dative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
üzüntümə
|
üzüntülərimə
|
| sənin (“your”)
|
üzüntünə
|
üzüntülərinə
|
| onun (“his/her/its”)
|
üzüntüsünə
|
üzüntülərinə
|
| bizim (“our”)
|
üzüntümüzə
|
üzüntülərimizə
|
| sizin (“your”)
|
üzüntünüzə
|
üzüntülərinizə
|
| onların (“their”)
|
üzüntüsünə or üzüntülərinə
|
üzüntülərinə
|
|
|
|
|
locative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
üzüntümdə
|
üzüntülərimdə
|
| sənin (“your”)
|
üzüntündə
|
üzüntülərində
|
| onun (“his/her/its”)
|
üzüntüsündə
|
üzüntülərində
|
| bizim (“our”)
|
üzüntümüzdə
|
üzüntülərimizdə
|
| sizin (“your”)
|
üzüntünüzdə
|
üzüntülərinizdə
|
| onların (“their”)
|
üzüntüsündə or üzüntülərində
|
üzüntülərində
|
|
|
|
|
ablative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
üzüntümdən
|
üzüntülərimdən
|
| sənin (“your”)
|
üzüntündən
|
üzüntülərindən
|
| onun (“his/her/its”)
|
üzüntüsündən
|
üzüntülərindən
|
| bizim (“our”)
|
üzüntümüzdən
|
üzüntülərimizdən
|
| sizin (“your”)
|
üzüntünüzdən
|
üzüntülərinizdən
|
| onların (“their”)
|
üzüntüsündən or üzüntülərindən
|
üzüntülərindən
|
|
|
|
|
genitive
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
üzüntümün
|
üzüntülərimin
|
| sənin (“your”)
|
üzüntünün
|
üzüntülərinin
|
| onun (“his/her/its”)
|
üzüntüsünün
|
üzüntülərinin
|
| bizim (“our”)
|
üzüntümüzün
|
üzüntülərimizin
|
| sizin (“your”)
|
üzüntünüzün
|
üzüntülərinizin
|
| onların (“their”)
|
üzüntüsünün or üzüntülərinin
|
üzüntülərinin
|
Further reading
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اوزندی (üzendi, “care, anxiety, dejection”),[1] from Ottoman Turkish اوزمك (üzmek, “to overstrain, to injure by over-exertion, to break down or debilitate with pain, to hurt the feelings of”), from Proto-Turkic *üz- (“to break, to hurt, to pluck”),[2][3] morphologically üz- + -ün + -tü.
Pronunciation
- IPA(key): /y.zynˈty/
- Hyphenation: ü‧zün‧tü
Noun
üzüntü (definite accusative üzüntüyü, plural üzüntüler)
- Sadness, sorrow, grief.
- Synonyms: gam, keder, (dated) teessür
Declension
Declension of üzüntü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
üzüntü
|
üzüntüler
|
| definite accusative
|
üzüntüyü
|
üzüntüleri
|
| dative
|
üzüntüye
|
üzüntülere
|
| locative
|
üzüntüde
|
üzüntülerde
|
| ablative
|
üzüntüden
|
üzüntülerden
|
| genitive
|
üzüntünün
|
üzüntülerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzüntüm
|
üzüntülerim
|
| 2nd singular
|
üzüntün
|
üzüntülerin
|
| 3rd singular
|
üzüntüsü
|
üzüntüleri
|
| 1st plural
|
üzüntümüz
|
üzüntülerimiz
|
| 2nd plural
|
üzüntünüz
|
üzüntüleriniz
|
| 3rd plural
|
üzüntüleri
|
üzüntüleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzüntümü
|
üzüntülerimi
|
| 2nd singular
|
üzüntünü
|
üzüntülerini
|
| 3rd singular
|
üzüntüsünü
|
üzüntülerini
|
| 1st plural
|
üzüntümüzü
|
üzüntülerimizi
|
| 2nd plural
|
üzüntünüzü
|
üzüntülerinizi
|
| 3rd plural
|
üzüntülerini
|
üzüntülerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzüntüme
|
üzüntülerime
|
| 2nd singular
|
üzüntüne
|
üzüntülerine
|
| 3rd singular
|
üzüntüsüne
|
üzüntülerine
|
| 1st plural
|
üzüntümüze
|
üzüntülerimize
|
| 2nd plural
|
üzüntünüze
|
üzüntülerinize
|
| 3rd plural
|
üzüntülerine
|
üzüntülerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzüntümde
|
üzüntülerimde
|
| 2nd singular
|
üzüntünde
|
üzüntülerinde
|
| 3rd singular
|
üzüntüsünde
|
üzüntülerinde
|
| 1st plural
|
üzüntümüzde
|
üzüntülerimizde
|
| 2nd plural
|
üzüntünüzde
|
üzüntülerinizde
|
| 3rd plural
|
üzüntülerinde
|
üzüntülerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzüntümden
|
üzüntülerimden
|
| 2nd singular
|
üzüntünden
|
üzüntülerinden
|
| 3rd singular
|
üzüntüsünden
|
üzüntülerinden
|
| 1st plural
|
üzüntümüzden
|
üzüntülerimizden
|
| 2nd plural
|
üzüntünüzden
|
üzüntülerinizden
|
| 3rd plural
|
üzüntülerinden
|
üzüntülerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
üzüntümün
|
üzüntülerimin
|
| 2nd singular
|
üzüntünün
|
üzüntülerinin
|
| 3rd singular
|
üzüntüsünün
|
üzüntülerinin
|
| 1st plural
|
üzüntümüzün
|
üzüntülerimizin
|
| 2nd plural
|
üzüntünüzün
|
üzüntülerinizin
|
| 3rd plural
|
üzüntülerinin
|
üzüntülerinin
|
|
Derived terms
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “اوزندی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 251
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*üz-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “üz-”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “üzüntü”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu