üzgünlük
Turkish
Etymology
Noun
üzgünlük (definite accusative üzgünlüğü, plural üzgünlüklar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | üzgünlük | üzgünlükler |
| definite accusative | üzgünlüğü | üzgünlükleri |
| dative | üzgünlüğe | üzgünlüklere |
| locative | üzgünlükte | üzgünlüklerde |
| ablative | üzgünlükten | üzgünlüklerden |
| genitive | üzgünlüğün | üzgünlüklerin |