üzgünlük

Turkish

Etymology

From üzgün +‎ -lük.

Noun

üzgünlük (definite accusative üzgünlüğü, plural üzgünlüklar)

  1. sadness

Declension

Declension of üzgünlük
singular plural
nominative üzgünlük üzgünlükler
definite accusative üzgünlüğü üzgünlükleri
dative üzgünlüğe üzgünlüklere
locative üzgünlükte üzgünlüklerde
ablative üzgünlükten üzgünlüklerden
genitive üzgünlüğün üzgünlüklerin