ýr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *īwaz, *īhwaz.
Noun
ýr m (genitive ýs, plural ívar)
Declension
dgs=ýsinsPlease see Module:checkparams for help with this warning.
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ýr | ýrinn | ívar | ívarnir |
| accusative | ý | ýinn | íva | ívana |
| dative | ívi | ívinum | ívum, íum | íunum |
| genitive | ýs | ýs | íva | ívanna |