þána

Icelandic

Etymology

From Old Norse þána, from Proto-Germanic *þawanōną. Cognate with Faroese tána (to thaw), Old English þawenian (to moisten).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθauːna/
  • Rhymes: -auːna

Verb

þána (weak verb, third-person singular past indicative þánaði, supine þánað)

  1. (impersonal, poetic) to thaw, to melt

Conjugation

þána – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur þána
supine sagnbót þánað
present participle
þánandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þána þánaði þáni þánaði
þú þánar þánaðir þánir þánaðir
hann, hún, það þánar þánaði þáni þánaði
plural við þánum þánuðum þánum þánuðum
þið þánið þánuðuð þánið þánuðuð
þeir, þær, þau þána þánuðu þáni þánuðu
imperative boðháttur
singular þú þána (þú), þánaðu
plural þið þánið (þið), þániði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þánaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þánaður þánuð þánað þánaðir þánaðar þánuð
accusative
(þolfall)
þánaðan þánaða þánað þánaða þánaðar þánuð
dative
(þágufall)
þánuðum þánaðri þánuðu þánuðum þánuðum þánuðum
genitive
(eignarfall)
þánaðs þánaðrar þánaðs þánaðra þánaðra þánaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þánaði þánaða þánaða þánuðu þánuðu þánuðu
accusative
(þolfall)
þánaða þánuðu þánaða þánuðu þánuðu þánuðu
dative
(þágufall)
þánaða þánuðu þánaða þánuðu þánuðu þánuðu
genitive
(eignarfall)
þánaða þánuðu þánaða þánuðu þánuðu þánuðu