þǫll
Old Norse
Etymology
Inherited from Proto-Norse *ᚦᚨᛚᚢ (*þalu), from Proto-Germanic *þallō.
Noun
þǫll f (genitive þallar, plural þallar)
- young fir
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þǫll | þǫllin | þallar | þallarnar |
| accusative | þǫll | þǫllina | þallar | þallarnar |
| dative | þǫll | þǫllinni | þǫllum | þǫllunum |
| genitive | þallar | þallarinnar | þalla | þallanna |
Related terms
- þella f (“young fir”)
- þollr m (“fir”)