þagna

See also: yagna

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθakna/
    Rhymes: -akna

Etymology 1

From Old Norse þagna.

Verb

þagna (weak verb, third-person singular past indicative þagnaði, supine þagnað)

  1. to fall silent, to become quiet
Conjugation
þagna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur þagna
supine sagnbót þagnað
present participle
þagnandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þagna þagnaði þagni þagnaði
þú þagnar þagnaðir þagnir þagnaðir
hann, hún, það þagnar þagnaði þagni þagnaði
plural við þögnum þögnuðum þögnum þögnuðum
þið þagnið þögnuðuð þagnið þögnuðuð
þeir, þær, þau þagna þögnuðu þagni þögnuðu
imperative boðháttur
singular þú þagna (þú), þagnaðu
plural þið þagnið (þið), þagniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þagnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þagnaður þögnuð þagnað þagnaðir þagnaðar þögnuð
accusative
(þolfall)
þagnaðan þagnaða þagnað þagnaða þagnaðar þögnuð
dative
(þágufall)
þögnuðum þagnaðri þögnuðu þögnuðum þögnuðum þögnuðum
genitive
(eignarfall)
þagnaðs þagnaðrar þagnaðs þagnaðra þagnaðra þagnaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þagnaði þagnaða þagnaða þögnuðu þögnuðu þögnuðu
accusative
(þolfall)
þagnaða þögnuðu þagnaða þögnuðu þögnuðu þögnuðu
dative
(þágufall)
þagnaða þögnuðu þagnaða þögnuðu þögnuðu þögnuðu
genitive
(eignarfall)
þagnaða þögnuðu þagnaða þögnuðu þögnuðu þögnuðu

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

þagna

  1. indefinite genitive plural of þögn