þingmaður
Icelandic
Etymology
From þing (“congress, parliament”) + maður (“man”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈθiŋk.maːðʏr/
Noun
þingmaður m (genitive singular þingmanns, nominative plural þingmenn)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þingmaður | þingmaðurinn | þingmenn | þingmennirnir |
| accusative | þingmann | þingmanninn | þingmenn | þingmennina |
| dative | þingmanni | þingmanninum | þingmönnum | þingmönnunum |
| genitive | þingmanns | þingmannsins | þingmanna | þingmannanna |