þor
Icelandic
Etymology
Deverbal from þora (“to dare”).
Pronunciation
- IPA(key): /θɔːr/
- Rhymes: -ɔːr
Noun
þor n (genitive singular þors, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | þor | þorið |
| accusative | þor | þorið |
| dative | þori | þorinu |
| genitive | þors | þorsins |