þróttur
Icelandic
Etymology
From Old Norse þróttr, from Proto-Germanic *þruhtuz.
Pronunciation
- Rhymes: -ouhtʏr
Noun
þróttur m (genitive singular þróttar, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | þróttur | þrótturinn |
| accusative | þrótt | þróttinn |
| dative | þrótti | þróttinum |
| genitive | þróttar | þróttarins |