þraut
See also: traut
Icelandic
Etymology
From Old Norse þraut, from Proto-Germanic *þrautō, *þrautą (“complaint, annoyance, struggle, swink”).
Pronunciation
- IPA(key): /θrøyːt/
- Rhymes: -øyːt
Noun
þraut f (genitive singular þrautar, nominative plural þrautir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þraut | þrautin | þrautir | þrautirnar |
| accusative | þraut | þrautina | þrautir | þrautirnar |
| dative | þraut | þrautinni | þrautum | þrautunum |
| genitive | þrautar | þrautarinnar | þrauta | þrautanna |
Derived terms
- berjast til þrautar (“to fight to the bitter end”)
- gestaþraut
- reyna eitthvað til þrautar (“to test something to the full”)
- fimmþraut (“pentathlon”)
- tugþraut (“decathlon”)
Related terms
Old Norse
Verb
þraut