þvengur

Icelandic

Etymology

From Old Norse þvengr, from Proto-Germanic *þwangiz (strap).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθveiŋkʏr/
    Rhymes: -eiŋkʏr

Noun

þvengur m (genitive singular þvengs or þvengjar, nominative plural þvengir)

  1. strap, lace
  2. thong

Declension

Declension of þvengur (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative þvengur þvengurinn þvengir þvengirnir
accusative þveng þvenginn þvengi þvengina
dative þveng þvengnum þvengjum þvengjunum
genitive þvengs, þvengjar þvengsins, þvengjarins þvengja þvengjanna