ĉikani

Esperanto

FWOTD – 30 October 2020

Etymology

Borrowed from French chicaner, ultimately from Proto-Germanic *skikkijaną. Compare German schikanieren, Polish szykanować.

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡ʃiˈkani/
  • Rhymes: -ani
  • Hyphenation: ĉi‧ka‧ni

Verb

ĉikani (present ĉikanas, past ĉikanis, future ĉikanos, conditional ĉikanus, volitive ĉikanu)

  1. (transitive) to quibble, to cavil at (to complain or argue for frivolous reasons)
  2. (transitive) to bully
  3. (archaic, intransitive) to gossip

Usage notes

The 1894 Univerala Vortaro defined this root as "gossip", though it means "quibble" in international usage.[1]

Conjugation

Conjugation of ĉikani
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense ĉikanas ĉikanis ĉikanos
active participle ĉikananta ĉikanantaj ĉikaninta ĉikanintaj ĉikanonta ĉikanontaj
acc. ĉikanantan ĉikanantajn ĉikanintan ĉikanintajn ĉikanontan ĉikanontajn
passive participle ĉikanata ĉikanataj ĉikanita ĉikanitaj ĉikanota ĉikanotaj
acc. ĉikanatan ĉikanatajn ĉikanitan ĉikanitajn ĉikanotan ĉikanotajn
nominal active participle ĉikananto ĉikanantoj ĉikaninto ĉikanintoj ĉikanonto ĉikanontoj
acc. ĉikananton ĉikanantojn ĉikaninton ĉikanintojn ĉikanonton ĉikanontojn
nominal passive participle ĉikanato ĉikanatoj ĉikanito ĉikanitoj ĉikanoto ĉikanotoj
acc. ĉikanaton ĉikanatojn ĉikaniton ĉikanitojn ĉikanoton ĉikanotojn
adverbial active participle ĉikanante ĉikaninte ĉikanonte
adverbial passive participle ĉikanate ĉikanite ĉikanote
infinitive ĉikani imperative ĉikanu conditional ĉikanus

Derived terms

See also

References

  1. ^ Sennacieca Asocio Tutmonda (1970) Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (in Esperanto), 3 edition, Paris, published 1987, →ISBN, page 159