ċekken

Maltese

Root
ċ-k-n
7 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ʃɛk.kɛn/

Verb

ċekken (imperfect jċekken, past participle mċekken, verbal noun tiċkin or ċekkin)

  1. to lessen
  2. to vilify

Conjugation

Conjugation of ċekken (Form II)
positive forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m ċekkint ċekkint ċekken ċekkinna ċekkintu ċekknu
f ċekknet
imperfect m nċekken ċċekken jċekken nċekknu ċċekknu jċekknu
f ċċekken
imperative ċekken ċekknu
negative forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m ċekkintx ċekkintx ċekkinx ċekkinniex ċekkintux ċekknux
f ċekknitx
imperfect m nċekkinx ċċekkinx jċekkinx nċekknux ċċekknux jċekknux
f ċċekkinx
imperative ċċekkinx ċċekknux