čmar
See also: cmar
Serbo-Croatian
Etymology
Unknown. First attested in the 18th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃmâːr/
Noun
čmȃr m inan (Cyrillic spelling чма̑р)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | čmȃr | čmȁrovi |
| genitive | čmara | čmarova |
| dative | čmaru | čmarovima |
| accusative | čmar | čmarove |
| vocative | čmare | čmarovi |
| locative | čmaru | čmarovima |
| instrumental | čmarom | čmarovima |
Derived terms
References
- ^ Matasović, Ranko (2016) “čmar”, in Dunja Brozović Rončević, Dubravka Ivšić Majić, Tijmen Pronk, editors, Etimološki rječnik hrvatskoga jezika [Etymological dictionary of the Croatian language] (in Serbo-Croatian), volumes I: A—Nj, Zagreb: Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje, page 134
Further reading
- “čmar”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025