įtarti
Lithuanian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [iˈtɐɾtʲɪ]
Verb
įtar̃ti (third-person present tense į̇̃taria, third-person past tense į̇̃tarė)
- to suspect
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | įtariù | įtari̇̀ | į̇̃taria | į̇̃tariame, į̇̃tariam |
į̇̃tariate, į̇̃tariat |
į̇̃taria | |
| past | įtariaũ | įtarei̇̃ | į̇̃tarė | į̇̃tarėme, į̇̃tarėm |
į̇̃tarėte, į̇̃tarėt |
į̇̃tarė | ||
| past frequentative | įtar̃davau | įtar̃davai | įtar̃davo | įtar̃davome, įtar̃davom |
įtar̃davote, įtar̃davot |
įtar̃davo | ||
| future | įtar̃siu | įtar̃si | įtar̃s | įtar̃sime, įtar̃sim |
įtar̃site, įtar̃sit |
įtar̃s | ||
| subjunctive | įtar̃čiau | įtar̃tum | įtar̃tų | įtar̃tumėme, įtar̃tumėm, įtar̃tume |
įtar̃tumėte, įtar̃tumėt |
įtar̃tų | ||
| imperative | — | įtar̃k, įtar̃ki |
teį̇̃taria | įtar̃kime, įtar̃kim |
įtar̃kite, įtar̃kit |
teį̇̃taria | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||