įtarti

Lithuanian

Etymology

į- +‎ tarti

Pronunciation

  • IPA(key): [iˈtɐɾtʲɪ]

Verb

įtar̃ti (third-person present tense į̇̃taria, third-person past tense į̇̃tarė)

  1. to suspect

Conjugation

Conjugation of įtarti
singular vienaskaita plural daugiskaita
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
tu jis/ji mes jūs jie/jos
indicative present įtariù įtari̇̀ į̇̃taria į̇̃tariame,
į̇̃tariam
į̇̃tariate,
į̇̃tariat
į̇̃taria
past įtariaũ įtarei̇̃ į̇̃tarė į̇̃tarėme,
į̇̃tarėm
į̇̃tarėte,
į̇̃tarėt
į̇̃tarė
past frequentative įtar̃davau įtar̃davai įtar̃davo įtar̃davome,
įtar̃davom
įtar̃davote,
įtar̃davot
įtar̃davo
future įtar̃siu įtar̃si įtar̃s įtar̃sime,
įtar̃sim
įtar̃site,
įtar̃sit
įtar̃s
subjunctive įtar̃čiau įtar̃tum įtar̃tų įtar̃tumėme,
įtar̃tumėm,
įtar̃tume
įtar̃tumėte,
įtar̃tumėt
įtar̃tų
imperative įtar̃k,
įtar̃ki
teį̇̃taria įtar̃kime,
įtar̃kim
įtar̃kite,
įtar̃kit
teį̇̃taria
Participles of įtarti
adjectival (dalyviai)
active passive
present į̇̃tariąs, į̇̃tariantis į̇̃tariomas
past į̇̃taręs įtar̃tas
past frequentative įtar̃davęs
future įtar̃siąs, įtar̃siantis įtar̃simas
participle of necessity įtar̃tinas
adverbial
special pusdalyvis įtar̃damas
half-participle present į̇̃tariant
past į̇̃tarus
past frequentative įtar̃davus
future įtar̃siant
manner of action būdinys įtar̃te, {{{7}}}tinai

Derived terms