łaczny

See also: Laczny and łączny

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *òlčьnъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɫat͡ʃʲʲniː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɫat͡ʃʲʲni/

Adjective

łaczny

  1. (figurative, attested in Lesser Poland) hungry (wanting something)
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 145, 5:
      Chwalcze... gospodna..., gensze... dage karmø lacznym (esurientibus)
      [Chwalcie... Gospodna..., jenże... daje karmią łacznym (esurientibus)]

Descendants

  • Polish: łaczny, łaczen (Middle Polish)

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “łaczny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish łaczny.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈwat͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -at͡ʂnɘ
  • Syllabification: łacz‧ny

Adjective

łaczny (not comparable, no Middle Polish comparative, no derived adverb)

  1. (obsolete) avid, covetous, greedy, hungry
    Synonyms: chciwy, głodny, łaknący, łasy, żądny
  2. (obsolete) coveted, desired
    Synonyms: łakomy, pożądany, upragniony

Declension

Derived terms

adjectives
  • niełaczny
nouns
  • łaczność
verbs
  • łacznieć impf
nouns
  • łacznienie
verbs

Further reading