ślubowanie

Polish

Etymology

From ślubować +‎ -anie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɕlu.bɔˈva.ɲɛ/
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: ślu‧bo‧wa‧nie

Noun

ślubowanie n

  1. (uncountable) verbal noun of ślubować
  2. (countable) oath, vow (solemn pledge or promise that invokes a deity, a ruler, or another entity (not necessarily present) to attest the truth of a statement or sincerity of one's desire to fulfill a contract or promise)
    Synonyms: przyrzeczenie, przysięga, ślub
    Hypernym: obietnica

Declension

Declension of ślubowanie
singular plural
nominative ślubowanie ślubowania
genitive ślubowania ślubowań
dative ślubowaniu ślubowaniom
accusative ślubowanie ślubowania
instrumental ślubowaniem ślubowaniami
locative ślubowaniu ślubowaniach
vocative ślubowanie ślubowania

Further reading

  • ślubowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ślubowanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.