świętokradzstwo

Possibly a calque of Old Czech svatokrádečstvo. By surface analysis, święty +‎ -o- +‎ kraść +‎ -stwo. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɕfʲæ̃tɔkrat͡sʲstfɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɕfʲæ̃tɔkrat͡sʲstfɔ/

świętokradzstwo n

1. (hapax legomenon, religion) sacrilege (theft of sacred and ecclesiastical items)

   Synonym: świętokradziectwo

   • 1977 [XV med.], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Polskie glosy w rękopisie Kroniki Wincentego Kadłubka, page 146:

     Asserunt sacrilegium, gl. ablacionem rei sacre swyatokraczstwo, a se delclinari

     [Asserunt sacrilegium, gl. ablacionem rei sacre świętokradzstwo, a se delclinari]

• Polish: świętokradztwo
• Silesian: świyntokradztwo

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(świętokradztwo) świętokradzstwo”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN