świadczenie
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɕfjatˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: świad‧cze‧nie
Noun
świadczenie n
- (uncountable) verbal noun of świadczyć
- (countable, law) contractual performance
- (countable) benefit, provision, subsidy (payment made in accordance with an insurance policy or a public assistance scheme)
Declension
Declension of świadczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | świadczenie | świadczenia |
| genitive | świadczenia | świadczeń |
| dative | świadczeniu | świadczeniom |
| accusative | świadczenie | świadczenia |
| instrumental | świadczeniem | świadczeniami |
| locative | świadczeniu | świadczeniach |
| vocative | świadczenie | świadczenia |
Related terms
nouns
- świadectwo
- świadek
- świadkowa
verbs
- świadczyć impf
- świadkować impf
Further reading
- świadczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- świadczenie in Polish dictionaries at PWN