świadek

Old Polish

Alternative forms

  • świedek

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъvědъkъ/*sъvědokъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɕfʲadɛk/
  • IPA(key): (15th CE) /ɕfʲadɛk/

Noun

świadek m pers (related adjective świadków)

  1. (law, attested in Masovia, Lesser Poland) witness (someone called to give evidence in a court)
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 6:
      Tesz gdyby vrzadnik, gen rzeczon wozny, gynako rothą przysągy mowyl swyathkom (testibus), nyszly gest skazano
      [Też gdyby urzędnik, jen rzeczon woźny, jinako rotę przysięgi mowił świadkom (testibus), niżli jest skazano]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 26, 18:
      Bo wstali sø przeciwo mne swatcowe krziwi (testes iniqui)
      [Bo wstali są przeciwo mnie świadkowie krzywi (testes iniqui)]
  2. (attested in Lesser Poland) witness (one who has knowledge of something and can report on it)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[2], page 240:
      Wschakoschczye vy svyatczy mnye (mihi testimonium perhibetis Jo 3, 28)
      [Wszakoście wy świadcy mnie (mihi testimonium perhibetis Jo 3, 28)]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[3], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 88, 36:
      Stolecz iego iaco sluncze..., a swadek (testis) w nebesech werni
      [Stolec jego jako słuńce..., a świadek (testis) w niebiesiech wierny]
  3. (attested in Greater Poland) mistranslation of Latin arbiter
    • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie[4], [5], [6], Lubin, page 107:
      Arbitros iednacze aut swyatky
      [Arbitros jednacze aut świadki]

Derived terms

adjectives
  • świadeczny
nouns
verbs
adjectives
verbs
  • świadać impf
  • świadomo impf

Descendants

  • Polish: świadek
  • Silesian: świadek

References

  • Boryś, Wiesław (2005) “świadek”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “świadek”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “świadek”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish świadek.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈɕfja.dɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adɛk
  • Syllabification: świa‧dek

Noun

świadek m pers (female equivalent świadkowa)

  1. witness (One who sees or has personal knowledge of something and may report on it)
  2. (law) witness (someone called to give evidence in a court)
  3. (law) witness (someone who can witness the signing of a document)
  4. (obsolete, geography, geology) residual detached elevation of land, part of an originally uniform upland
  5. (obsolete) witness (something that serves as evidence; a sign or token)
  6. (obsolete, engineering) mound left intact when collecting soil in excavations, planting, deepening ponds, etc., in order to measure the volume of the selected soil

Declension

Derived terms

interjections
nouns
verbs
verbs
  • braćna świadka impf

Further reading

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish świadek.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɕfja.dɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adɛk
  • Syllabification: świa‧dek

Noun

świadek m pers

  1. witness

Derived terms

verbs

Further reading

  • świadek in silling.org
  • Henryk Jaroszewicz (2022) “świadek”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 142