świecznik
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish świecznik, from Proto-Slavic *svěťьnikъ. By surface analysis, świeca + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɕfjɛt͡ʂ.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂɲik
- Syllabification: świecz‧nik
Noun
świecznik m inan
- candlestick, candle holder
- Synonym: lichtarz
Declension
Declension of świecznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | świecznik | świeczniki |
| genitive | świecznika | świeczników |
| dative | świecznikowi | świecznikom |
| accusative | świecznik | świeczniki |
| instrumental | świecznikiem | świecznikami |
| locative | świeczniku | świecznikach |
| vocative | świeczniku | świeczniki |