świni
Polish
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -iɲi
- Syllabification: świ‧ni
Etymology 1
Inherited from Old Polish świni, from Proto-Slavic *svinъ, from Proto-Balto-Slavic *swīˀnas, from Proto-Indo-European *suH-iHnos, from *suH- (“pig, hog, swine”) + *-iHnos.
Adjective
świni (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of świni (soft)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | świni | świnia | świnie | świni | świnie | |
| genitive | świniego | świniej | świniego | świnich | ||
| dative | świniemu | świniej | świniemu | świnim | ||
| accusative | świniego | świni | świnią | świnie | świnich | świnie |
| instrumental | świnim | świnią | świnim | świnimi | ||
| locative | świnim | świniej | świnim | świnich | ||
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
świni f
- genitive/dative/locative singular of świnia
Verb
świni
- third-person singular present of świnić
Further reading
- świni in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- świni in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ŚWINI”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Marek Kunicki-Goldfinger (08.12.2008) “ŚWINI”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “świni”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 789
- Brückner, Aleksander (1927) “świnia”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna