Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish شهرت, from Arabic شُهْرَة (šuhra).
Pronunciation
Noun
şöhret (definite accusative şöhreti, plural şöhretler)
- fame
- Synonyms: şan, ün
Declension
Declension of şöhret
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
şöhret
|
şöhretler
|
| definite accusative
|
şöhreti
|
şöhretleri
|
| dative
|
şöhrete
|
şöhretlere
|
| locative
|
şöhrette
|
şöhretlerde
|
| ablative
|
şöhretten
|
şöhretlerden
|
| genitive
|
şöhretin
|
şöhretlerin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
şöhretim
|
şöhretlerim
|
| 2nd singular
|
şöhretsin
|
şöhretlersin
|
| 3rd singular
|
şöhret
şöhrettir
|
şöhretler
şöhretlerdir
|
| 1st plural
|
şöhretiz
|
şöhretleriz
|
| 2nd plural
|
şöhretsiniz
|
şöhretlersiniz
|
| 3rd plural
|
şöhretler
|
şöhretlerdir
|
|
Derived terms
References