şahane

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish شاهانه (şahane), from Classical Persian شاهانه (šāhāna). By surface analysis, şah (“king, shah”) +‎ -ane (adjective-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃaː.haːˈne/
  • Hyphenation: şa‧ha‧ne

Adjective

şahane

  1. (archaic) royal, regal, kingly, befitting of a monarch
  2. (figurative) amazing, perfect, impeccable

Declension

Predicative forms of şahane
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) şahaneyim şahane miyim?
sen (you are) şahanesin şahane misin?
o (he/she/it is) şahane / şahanedir şahane mi?
biz (we are) şahaneyiz şahane miyiz?
siz (you are) şahanesiniz şahane misiniz?
onlar (they are) şahane(ler) şahane(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) şahaneydim şahane miydim?
sen (you were) şahaneydin şahane miydin?
o (he/she/it was) şahaneydi şahane miydi?
biz (we were) şahaneydik şahane miydik?
siz (you were) şahaneydiniz şahane miydiniz?
onlar (they were) şahaneydiler şahane miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) şahaneymişim şahane miymişim?
sen (you were) şahaneymişsin şahane miymişsin?
o (he/she/it was) şahaneymiş şahane miymiş?
biz (we were) şahaneymişiz şahane miymişiz?
siz (you were) şahaneymişsiniz şahane miymişsiniz?
onlar (they were) şahaneymişler şahane miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) şahaneysem şahane miysem?
sen (if you) şahaneysen şahane miysen?
o (if he/she/it) şahaneyse şahane miyse?
biz (if we) şahaneysek şahane miysek?
siz (if you) şahaneyseniz şahane miyseniz?
onlar (if they) şahaneyseler şahane miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

  • şahanelik

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.