şahsi
Turkish
Alternative forms
- şahsî (superseded)
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish شخصی, from Arabic شَخْصِيّ (šaḵṣiyy). By surface analysis, şahıs (“person”) + -i (nisba suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃɑhˈsiː/
- Hyphenation: şah‧sî
Adjective
şahsi
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “şahıs”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “شخصی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1118