šahin

See also: şahin and Şahin

Serbo-Croatian

Alternative forms

  • šáin, šájin

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish شاهین (şahin), from Persian شاهین (šâhin), from Middle Persian. Akin to Šáhin and šahìndžija.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃǎːxin/
  • Hyphenation: ša‧hin

Noun

šáhin m anim (Cyrillic spelling ша́хин)

  1. falcon (trained for hunting)

Declension

Declension of šahin
singular plural
nominative šahin šahini
genitive šahina šahina
dative šahinu šahinima
accusative šahina šahine
vocative šahine šahini
locative šahinu šahinima
instrumental šahinom šahinima

References

  • šahin”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
  • Škaljić, Abdulah (1966) Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost, page 578