źreb

• jrzeb, rzieb, źrzeb

Inherited from Proto-Slavic *žerbьjь.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ʑrɛːpʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ʑrepʲ/

źreb m animacy unattested

1. (attested in Greater Poland) measure of various size of an area of ​​a field; area itself
   • 1888 [1398], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[1], Greater Poland, page 94:

     Eze Betrzich... czwarthø czønscz rzeba trzimal pancznaczcze lath w mirze

     [Eże Biedrzych... czwartą część rziebia trzymał pięćnaćcie lat w mirze]

• Polish: źreb

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “1. źreb, jrzeb, rzieb, źrzeb”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• IPA^(key): /ˈʑrɛp/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛp
• Syllabification: źreb

Inherited from Old Polish źreb.

• zrzeb, zrzebie, źrebie, źrzeb, źrzebie

źreb m inan

1. (agriculture, historical) plot of land cultivated by one family

   Hypernym: działka

See the etymology of the corresponding lemma form.

źreb

1. second-person singular imperative of źrebić

• źreb in Polish dictionaries at PWN