życzba
See also: życzbą
Polish
Etymology
From życzyć + -ba. Cognate with Kashubian żëczba. First attested in 1794.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʐɘd͡ʐ.ba/
- Rhymes: -ɘd͡ʐba
- Syllabification: życz‧ba
Noun
życzba f
Declension
Declension of życzba
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | życzba | życzby |
| genitive | życzby | życzb |
| dative | życzbie | życzbom |
| accusative | życzbę | życzby |
| instrumental | życzbą | życzbami |
| locative | życzbie | życzbach |
| vocative | życzbo | życzby |
References
Further reading
- Aleksander Zdanowicz (1861) “życzba”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “życzba”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 730