ždímat

Czech

Etymology

Inherited from Old Czech ždímati/žímati, iterative of Old Czech žieti (Czech žmout), from Proto-Slavic *žęti.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʒɟiːmat]

Verb

ždímat impf

  1. wring (to squeeze or twist tightly so that liquid is forced out)

Conjugation

Conjugation of ždímat
infinitive ždímat, ždímati active adjective ždímající


verbal noun ždímání passive adjective ždímaný
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person ždímám ždímáme ždímejme
2nd person ždímáš ždímáte ždímej ždímejte
3rd person ždímá ždímají

The future tense: a combination of a future form of být + infinitive ždímat.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate ždímal ždímali ždímán ždímáni
masculine inanimate ždímaly ždímány
feminine ždímala ždímána
neuter ždímalo ždímala ždímáno ždímána
transgressives present past
masculine singular ždímaje
feminine + neuter singular ždímajíc
plural ždímajíce

Derived terms

Further reading