žengti

Lithuanian

Etymology

Probably from Proto-Indo-European *ǵʰengʰ- (to step) or from a duplication of another related root (compare *ǵʰeh₁- (to go)). Cognate with Proto-Germanic *ganganą.

Verb

žeñgti (third-person present tense žeñgia, third-person past tense žeñgė)

  1. (intransitive) to step
  2. (intransitive) to pass, to cross through
    per Rubikòną žeñgtito cross the Rubicon [river]

Conjugation

Conjugation of žengti
singular vienaskaita plural daugiskaita
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
tu jis/ji mes jūs jie/jos
indicative present žeñgiu žeñgi žeñgia žeñgiame,
žeñgiam
žeñgiate,
žeñgiat
žeñgia
past žeñgiau žeñgei žeñgė žeñgėme,
žeñgėm
žeñgėte,
žeñgėt
žeñgė
past frequentative žeñgdavau žeñgdavai žeñgdavo žeñgdavome,
žeñgdavom
žeñgdavote,
žeñgdavot
žeñgdavo
future žeñgsiu žeñgsi žeñgs žeñgsime,
žeñgsim
žeñgsite,
žeñgsit
žeñgs
subjunctive žeñgčiau žeñgtum žeñgtų žeñgtumėme,
žeñgtumėm,
žeñgtume
žeñgtumėte,
žeñgtumėt
žeñgtų
imperative žeñk,
žeñki
težeñgia žeñkime,
žeñkim
žeñkite,
žeñkit
težeñgia
Participles of žengti
adjectival (dalyviai)
active passive
present žeñgiąs, žeñgiantis žeñgiamas
past žeñgęs žeñgtas
past frequentative žeñgdavęs
future žeñgsiąs, žeñgsiantis žeñgsimas
participle of necessity žeñgtinas
adverbial
special pusdalyvis žeñgdamas
half-participle present žeñgiant
past žeñgus
past frequentative žeñgdavus
future žeñgsiant
manner of action būdinys žeñgte, žeñgtinai

Derived terms

  • antžengti
  • apžengti
  • atžengti
  • dažengti
  • išžengti
  • įžengti
  • nužengti
  • paržengti
  • pažengti
  • peržengti
  • pražengti
  • prižengti
  • razžengti
  • sužengti
  • užžengti

References

  • žengti”, in Lietuvių kalbos etimologinio žodyno duomenų bazė [Lithuanian etymological dictionary database], 2007–2012
  • žengti”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2025