Δουκᾶς

Ancient Greek

Pronunciation

 

Proper noun

Δουκᾶς • (Doukâsm (genitive Δουκᾶ); first declension

  1. alternative form of Δούκᾱς (Doúkās)
    • p. 1179, Eustathius Thessalonicensis, Commentarium in Dionysii periegetae Orbis descriptionem epistle dedicatory.67.1–5:
      Πρὸς τὸν πανσέβαστον Δουκᾶν κύριον Ἰωάννην, τὸν υἱὸν τοῦ πανσεβάστου σεβαστοῦ, καὶ μεγάλου δρουγγαρίου, κυρίου Ἀνδρονίκου τοῦ Καμάτορος, Εὐσταθίου διακόνου ἐπὶ τῶν δεήσεων καὶ μαΐστωρος τῶν ῥητόρων, ἐπιστολὴ ἐπὶ ταῖς Διονυσίου τοῦ περιηγητοῦ παρεκβολαῖς.
      Pròs tòn pansébaston Doukân kúrion Iōánnēn, tòn huiòn toû pansebástou sebastoû, kaì megálou droungaríou, kuríou Androníkou toû Kamátoros, Eustathíou diakónou epì tôn deḗseōn kaì maḯstōros tôn rhētórōn, epistolḕ epì taîs Dionusíou toû periēgētoû parekbolaîs.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension